وانشات

#یونمین
..
..
آروم لای پلک‌هاش رو باز کرد که صورت ماه‌گونه‌ی پسر کوچولوش رو جلوی چشم‌هاش دید. لبخند عمیقی به لب‌هاش نشست و اون رو توی بغلش کشید.
"پسر کوچولوی من!"
پسر با خوشحالی توی بغلش دست زد و انگشت‌هاش رو روی صورت یونگی کشید که در اتاق باز شد و صدای مردش رو شنید.
"آرامش‌های زندگی من بیدار شدن؟"
یونگی سرش رو چرخوند و به جیمین با لبخند نگاه کرد که به سمتشون اومد و صورت پسر کوچولوشون و بعد لب‌های امگاش رو بوسید.
"کی بیدار شدی؟"
جیمین پسرک رو از بغل یونگی گرفت و صورتش رو نوازش کرد.
"من و پسرم مدت زیادیه بیدار شدیم و حتی ناهار هم آماده کردیم، امگای خوابالو!"
یونگی با چشم‌های درشتی بهشون نگاه کرد و از روی تخت بلند شد که متوجه آفتاب پشت پنجره و پرده شد.
"اوه! ببخشید امروز روز استراحتت بود!"
جیمین دستش رو دور کمرش انداخت و توی آغوشش گرفتش.
"روز استراحتم رو خدمتگزاری برای تو و پسرمم، عذرخواهی نکن!"
یونگی دستش رو روی صورت جیمین گذاشت و با همون آرامشی که از حرف جیمین بهش تزریق شد، جلو رفت تا لب‌های مرد رو ببوسه. پسر کوچک توی آغوش جیمین قبل از اتصال لب‌هاشون توی صورت یونگی زد و به عقب هلش داد که باعث خنده‌ی هردوشون شد.
یونگی با حالت زاری این رو گفت و با خنده‌ای پنهانی راهش رو به سمت سرویس کشید که جیمین با خنده لپ پسرش که شباهت زیادی به خودش داشت رو کشید.
"جوجه‌ی کوچولوی زورگو!"
...

....